-
1 obw|ieźć
pf — obw|ozić impf (obwiozę, obwieziesz, obwiózł, obwiozła, obwieźli — obwożę) Ⅰ vt to take [sb] for a ride a. drive- obwiózł nas po mieście/po swoich znajomych he took us for a drive around the town/he took us to visit all his friendsⅡ obwieźć się — obwozić się (jako pasażer) to be taken on a ride a. drive; (jako kierowca) to drive- kazał taksówkarzowi obwieźć się po głównych ulicach he told the taxi driver to drive along the main streets- obwoził się po mieście nowym kabrioletem he drove around town in his new convertibleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obw|ieźć
-
2 wozić
to transport; ( samochodem) to drive* * *ipf.1. (= przewozić) transport, carry.2. pot. (= obwozić kogoś) drive around.ipf.wozić się z czymś take sth with one for one's journey.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wozić
См. также в других словарях:
obwieźć — dk XI, obwieźćwiozę, obwieźćwieziesz, obwieźćwieź, obwieźćwiózł, obwieźćwiozła, obwieźćwieźli, obwieźćwieziony, obwieźćwiózłszy obwozić ndk VIa, obwieźćwożę, obwieźćzisz, obwieźćwoź, obwieźćził, obwieźćwożony «wioząc kogoś lub coś objechać wiele… … Słownik języka polskiego
wozić — ndk VIa, wożę, wozisz, woź a. wóź, wozićził, wożony, wożeni 1. «transportować coś, kogoś do miejsca przeznaczenia jakimiś środkami lokomocji, zajmować się przewożeniem towarów; wieźć coś, kogoś wiele razy» Wozić taczkami piasek, cegłę, zaprawę… … Słownik języka polskiego
